doux

doux [doe],

douce [does]

〈bijvoeglijk naamwoord; ook bijwoord, m., v.〉

1 zoet ⇒ zacht, flauw 〈van smaak〉

2 zoet 〈ook figuurlijk〉 ⇒ teer, mild, liefelijk

3 aangenaam ⇒ gemakkelijk

4 zacht(aardig) ⇒ zoet, rustig, mak 〈van dieren, personen〉

5 〈techniek〉week 〈van ijzer〉

♦voorbeelden:

1    〈figuurlijk〉 filer doux • zoete broodjes bakken

      préférer le doux au sec • de zoete (wijn) prefereren boven de droge

2    lumière douce • zacht, gedempt licht

      pente douce • licht glooiende helling

      prix doux • zacht prijsje

      être doux au toucher • zacht aanvoelen

      il fait doux • het is zacht weer

3    mener une vie douce • een gemakkelijk leven(tje) leiden

      〈informeel〉 se la couler douce • het er lekker van nemen

      la solitude lui est douce • hij houdt van de eenzaamheid

      doux à l'oreille • aangenaam voor het oor

4    〈zelfstandig〉 ma douce • mijn liefje

      un doux, une douce • zachtmoedig, vriendelijk mens

  → agneau, oeil 

¶    〈taalkunde〉 consonne douce • stemhebbende medeklinker

      en douce il a mieux réussi que quiconque • ondertussen heeft hij het wel verder gebracht dan menigeen

      filer en douce • 'm piepen, ertussenuit knijpen

= douce; adj

1) zoet, zacht, flauw

2) aangenaam

3) zachtaardig, lief

Dictionnaire français-néerlandais. 2013.